
Zoo
Katy wachtte me op aan de ingang. Toen ik haar vertelde over de Wintertuin zei ze meteen dat het niet haar favoriete plaats was, te warm. Ze leidde me naar plekjes waar het groen en de schaduw prominent waren, een waardig decor voor de dieren en vooral ook rustplaatsen in een drukke stad. Ik keek met andere ogen naar de bomen. Samen gingen we ten slotte naar de Wintertuin. De groen bemoste spiegel was vervangen door een heldere. Katy keek met andere ogen naar de vlinders en planten.

Zoo
Een dierentuin is een manier
om bomen van onderen naar boven te zien.
De (gewone) plataan is een reus met witte schilfers,
de treurwilg beschut, beschaduwt hier
het stokstaartje, de tapir,
de koala en de zwartvoetpinguïn.
Het bruggetje leidt van bamboe
naar palmen op een Engels gazon,
Saint-Tropez in onze achtertuin
zegt Katy, en dat ze in haar huis
de leeuw hoort brullen.
Een dierentuin is een manier
om te ontsnappen aan het eeuwige
geklets en getoeter
in jezelf.
Een wintertuin is een manier
om te ontsnappen aan de weemoed.
Je hebt iemand ontmoet en je weet
niet hoeveel zomers
nog zullen zinderen, hoeveel kinderen
een kalender van appelbloesems,
koolwitjes, okkernoten,
lucht vol sneeuw nog zullen kennen.
Een wintertuin is een manier
van overleven, in de spiegel in de spiegel
naar elkander kijken en de vioolbladplanten
de agaven en de blauwe vlinders koesteren.
Dit gedicht kwam tot stand door een samenwerking met de Klimaatdichters.
home | klimaatdichters