Arboretum in ’t Rivierenhof

Je moet van het pad treden om er te geraken: een grote, open, groene plek, toegedekt met bladerdek. Dit is plek waar Lena voor het eerst zichzelf toeliet. Door deze plek te delen, laat ze nu ook andere mensen toe, tot wie ze altijd al was.

— Klimaatdichter Margot Delaet

Er is een open plek
die voort vloeit
uit een breuk in de lijn.
De zon schijnt door in
het bladerdek.
Je huid schijnt door in
je huid.

Je wacht. Wachten is ook een manier
van doen.

De lucht die net nog
deel was van jou wordt nu
deel van de plek en de lucht
die net nog deel was van
de plek wordt nu
deel van jou.
Dat duurt totdat
je lichaam
een open plek is.

Poëzie is altijd opnieuw
beginnen.
Alles is altijd
opnieuw beginnen.

We herhalen onze lichamen tot onze lichamen
ons herhalen.

Dit gedicht kwam tot stand door een samenwerking met de Klimaatdichters.
home | klimaatdichters

Jouw verhaal

Beste inwoner van Antwerpen,

Koloniaal - Neokoloniaal --> Dekoloniaal

Onze stad heeft een rijk verleden maar ook zeer duister. Antwerpen staat namelijk vol koloniale symbolen, we komen ze overal tegen. Dit kan een straatnaambord, standbeeld, gebouw of product zijn. Deze plekken en objecten die we dagelijks tegenkomen zijn trofeeën van structureel ongelijke machtsverhoudingen en racisme. Ken jij een plek of object dat volgens jou gedekoloniseerd moet worden? Iets dat dringend opnieuw ingekleed en herbestemd moet worden, of gewoonweg helemaal moet verdwijnen? Heb jij een straf verhaal over dekolonisatie in Antwerpen dat gelinkt is aan een bepaalde plek? Stuur/bel/mail ze ons dan door.

Rataplan gaat samen met voormalig stadsdichter Seckou Ouologuem op zoek naar verhalen, plekken en objecten in de stad die onder de aandacht gebracht moeten worden. Dekoloniseer mee en bezorg ons je verhaal!