Tuin van het Rubenshuis
De tuin van het Rubenshuis is een magnifieke oase van rust in de binnenstad van Antwerpen en is tegelijk een magistraal ontwerp geïnspireerd op een schilderij van de meester. Ik bezocht de tuin samen met Nicky Brabants, die deze locatie had uitgekozen als een van de plekken voor het project Stadsgroen. Voor haar heeft de tuin een heel speciale betekenis, zij kan er helemaal tot rust komen en genieten, in een stille weelde, weg van alle drukte en koopziekte in de onmiddellijke omgeving. In het gedicht beschrijf ik verschillende facetten van de tuin, verwijs ik naar onze fijne ontmoeting en enkele toevallige gebeurtenissen, en heb ik getracht om haar persoonlijke ervaring met deze unieke plaats weer te geven.
Hier waren rond de erven van Minerva.
Onder de saters door,
weg van de drukke straten,
wandelen we binnen als in een schilderij.
Een zwarte kater met minuscule witte vlek
brengt geluk, de namiddag kan niet meer stuk.
Exotiek wenkt via het portiek,
en leidt ons in rechte lijn
naar het paviljoen in het groen
met deugd en erotiek ineen geweven
dansend als libellen rond de fontein
en verbeeld als Venus en Herakles.
We vinden zielenrust hier
na de opeenvolgende debacles
in het beheer van de ruimte.
Hier kunnen we nog
Hier ademt de vrije geest
Hier kunnen kinderen ravotten
en wordt de stadsgek geduld.
Hier zijn we in stille weelde gehuld,
in het barokke paradijs bij het paleis,
weg van de slokoppen, de shoppers,
het lawaai van de winkels.
We verbeelden ons
de madammen van weleer
die hier met grote sier etaleerden
het puur plezier
het lettergetetter
het volle leven
in handen van de goden.
Wij zijn ontboden en voorbestemd.
We hebben ons opgemaakt en opgekleed,
vinden onze fierheid terug, onze waarde,
rust in ons hoofd.
Aan de grote meester
hebben wij passie en nieuwe vormen beloofd.
Dit gedicht kwam tot stand door een samenwerking met de Klimaatdichters.
home | klimaatdichters
