Noordkasteel

Zonderkasteel

dauwbramen op de bunker, bronstige elfjes in de kamperfoelie 
ik ben rustig want ik eet mijn bessen één voor één 

achter de paarzwermen en het water ligt de nieuwe stad te stinken 
voorbij de steenweg staat de SAMGA-silo, mensenloos en onbesmettelijk 

hopelijk, zit ik hier te denken, veegt het zeer illustere ontwerpteam 

- de dauw niet weg 
- de elfjes niet bijeen 
- dat kerkje niet nog dieper in de put 

vlier en blazenstruik, de treurwilgenvloot drijft langzaam langs de citadelgraffiti
een galwespruimteschip kleeft aan de onderkant van een blad, klaar om op te stijgen 

terug in twintigzestig, mijn tong het blauw van contaminatiebessen 
maak ik een lijst van nieuwe horrorgedaanten voor het noordkasteel-zonder-kasteel: 

- gereglementeerd olympisch bad/serviceflats/parkeergarage/gascentrale - bouwgrond (altijd goed) 
- extra rijstrook voor verdwenen-dorp-verbinding 
- speeltuin voor Mantsinen 300 R hydraulische grijpkraan en/of kinderen - recreatief provinciaal recreatiedrieluik met pop-up horecamogelijkheid - museum voor wildheid, met gegidste rondleiding  
- iets met een Fit-O-Meter en aangelegde paadjes, omheind gras 
- echt kasteel, met torentjes, schoon Middeleeuws, authentiek

ik wil dat er niks van waar is  
en dat ook de wespen en de bunkers blijven 
de kweepeer en de uilenkast 
de verroeste poort van zeilcentrum De Afvoerbuis 
de verzegelde deur bij fritkot Den Atoomschuilkelder

het noordkasteel-zonder-kasteel, de zomerbar-zonder-zomer, en zonder bar 

ik wil gaan bidden in het kerkje in de put 
tot het zeer illustere ontwerpteam 
maar het kerkje is op slot 
en bidden is passé 

meidoorn langs de zeevaartschool, touwschommel met fietsslot 
ik zweef boven de blauwalg in mijn onderbroek, het water is fris en giftig 

ik wil alleen maar zwemmen  
waar het echt niet mag

Dit gedicht kwam tot stand door een samenwerking met de Klimaatdichters.
home | klimaatdichters